Dëshira për t’i shërbyer atdheut dhe qytetit nxiti anëtarët e shoqërive të grupeve rinore të Shkodrës që pas Pavarësisë të ishin aktiv. Disa “djelmosha” katolikë e myslimanë, të organizuar që në vitin 1914, në shoqëritë “Vaso Pasha” dhe “ Mustafa Pasha”, së bashku me anëtarët e shoqërisë “Një tubë djelmi shkodrane”, e cila e nisi veprimtarinë në vitin 1915 dhe kryetar njihej Kel Marubi e kryetar nderi ishte Luigj Gurakuqi, u bashkuan më shumë se 100 vjet më parë për të formuar në Shkodër shoqërinë “Vëllazënia”.
Bashkimi u arrit më 16 shkurt 1919. Shoqëria me emrin kuptimplotë “Vëllazënia” ishte e para shoqëri në Shkodër “pas Pavarësisë me elementë laikë të besimeve të ndryshme të bashkuar”.
Në këtë shoqëri bënin pjesë profesorë e juristë, artistë e tregtarë, shkrimtarë, gazetarë, nëpunës e zanatçinj, sportistë dhe shkollarë.
